Spacerem... Ścieżka edukacyjna po Zespole przyrodniczo-krajobrazowym "Bociek" w Pogrzebieniu

Informacja o ścieżce dydaktyczno-przyrodniczej, która wytyczona została po zespole przyrodniczo-krajobrazowym "Bociek" w Pogrzebieniu znajduje się pod wieżą widokową. Jest tam także dokładna mapka, a trasa nie jest długa, więc nie ma wymówek - zabieramy Was na spacer :)

Trasa ścieżki dydaktyczno-przyrodniczej przebiega przez najbardziej malownicze fragmenty gminy Kornowac. Kiedy pierwszy raz spojrzycie na tę okolicę, a polecamy do tego wieżę widokową w Pogrzebieniu o której pisaliśmy tutaj | link |, zobaczycie z niej bardzo ładnie pofalowany teren, z rozległymi polami oraz stojącymi samotnie drzewami. Ale może jest tu coś więcej? Oczywiście, że tak...

Bociek to miejsce idealne dla osób, które szukają przestrzeni i spokoju. Ale, ale... Jak się okazało ta okolica kryje pewne bogactwo - to dlatego na tym obszarze kilka lat temu (a dokładnie w 2019 roku) powstał zespół przyrodniczo-krajobrazowy, który zajmuje powierzchnię 152 ha. Nazwa „Bociek” pochodzi od odbywających się tutaj niegdyś „sejmików” bociana białego czyli gromadzenia się stad tych ptaków przed odlotem na zimę.

Trasa, którą przeszliśmy, liczy niecałe 4 km, ale pozwala zobaczyć kilka typów środowisk: ciepłolubne murawy, zadrzewienia śródpolne, rozległe pola podzielone miedzami, stawy oraz panoramę pięknie pofalowanego Płaskowyżu Rybnickiego.

Są tu także cenne gatunki flory i fauny. Jest to miejsce występowania ściśle chronionej i umieszczonej w Polskiej Czerwonej Księdze Roślin róży francuskiej (kwitnie w okolicach od czerwca i lipca) oraz kilku gatunków roślin bardzo rzadkich jak centuria zwyczajna i wiązówka bulwkowa. Można tu spotkać także dziewięćsił pospolity, goździka kropkowanego, dzwonek skupiony, zimowit jesienny, ścieżyczkę przebiśnieg i janowiec barwierski. W runie leśnym znaleźć możemy zjawiskowo wyglądające chronione obrazki alpejskie. Na pewno dla kogoś kogo interesują takie tematy będzie to miejsce bardzo ciekawe...

Jest to także dom dla wielu gatunków ptaków, gęste krzewy są bezpiecznym domem dla kapturki, cierniówki czy kosa. Mieszkają tu jaskółki oraz myszołów, pustułka, trzciniak i trzcinniczek, kurka wodna, czyż, gąsiorek, słowik rdzawy, strzyżyk i krętogłów (jedyny nasz dzięcioł odlatujący na zimę) oraz orzesznica - mały rudy i bardzo rzadki gryzoń przypominający małą wiewiórkę oraz oczywiście płazy i gady: ropucha szara, żaba jeziorkowa i niejadowity zaskroniec oraz ssaki: lisy i sarny... W sąsiedztwie stawów pasa się konie.

Wielu informacji o tym ciekawym przyrodniczo obszarze możecie dowiedzieć się z tablic edukacyjnych, przy których warto się zatrzymać w czasie drogi.

Samotny dąb, który możecie zobaczyć na jednym ze zdjęć prawdopodobnie kilkadziesiąt lat temu posadziła sójka. Ptak ten robi zapasy na zimę chowając żołędzie i czasem o nich zapomina, a połykając aż do pięciu sztuk potrafi je przenieść na odległość nawet 500 metrów. W ciągu roku potrafi przenieść tak kilka tysięcy żołędzi! Z zakopanego w ziemi żołędzia wyrasta czasem młody dąb. Pewnie tak było i w tym przypadku.

Uwaga! Raczej nie polecamy spaceru w bardzo ciepły, słoneczny dzień - na trasie jest znikoma ilość cienia.

Krajobraz tej części Płaskowyżu Rybnickiego jest unikatowy, a do tego występuje tu bogactwo siedlisk i cenne gatunki flory i fauny, więc decyzja aby chronić ten obszar poprzez utworzenie zespołu przyrodniczo-krajobrazowego była bardzo słuszna. Jest to jedno z tych miejsc, które warto odwiedzić o każdej porze roku, bo w każdej wygląda inaczej i w każdej cieszy... Wiosną obficie kwitnie śliwa mirabelka, śliwa tarnina i pola rzepaku. Latem, przed żniwami, cieszy spacer wśród dojrzewających zbóż i polnych kwiatów, a w październiku można usłyszeć bekowisko czyli gody danieli mieszkających na ogrodzonej łące tuż obok trasy naszej ścieżki - wydają one wtedy z siebie odgłosy przypominające kaszel lub odbijanie.

Kiedy ze ścieżki wśród pól wyszliśmy na drogę asfaltową skręciliśmy w lewo i wróciliśmy już na miejsce startu. Ale ścieżka przyrodnicza biegnie dalej - jest droga asfaltowa, ale zamknięta dla ruchu samochodowego.

Mapka z trasą naszego spaceru

Jeśli skręcicie nie w lewo, a w prawo to po ok. 1,5 km dojdziecie do końca ścieżki przyrodniczej. Można zakończyć spacer w punkcie nazywanym "miejsce rekreacyjne Potoki" - jest tu wiata turystyczna i niewielki plac zabaw dla dzieci oraz mały parking. Jedyny minus - w tej opcji niestety ścieżka nie tworzy pętli. My na pewno wrócimy tu z rowerami, wtedy zobaczymy jeszcze więcej.

Trasa całej ścieżki dydaktyczno-przyrodniczej w Pogrzebieniu

Jeśli tak jak my wybieracie na spacer miejsca spokojne, nieoczywiste oraz miłą dla ducha i oka przestrzeń to "Bociek" jest dla Was :)

Jeszcze więcej informacji o opisywanej tu ścieżce dydaktyczno-przyrodniczej możecie znaleźć tutaj: Przewodnik po ścieżce dydaktyczno-przyrodniczej "Bociek" w Pogrzebieniu.

Na naszym blogu nie ma reklam, chcemy żeby jak najlepiej się go czytało i żebyście nie musieli szukać tego co najważniejsze w gąszczu reklamowych okienek. Jeśli lubisz naszą rodzinną twórczość i chciałbyś odwdzięczyć się za naszą pracę to możesz postawić nam kawę ;) Za każdą formę wsparcia DZIĘKUJEMY i obiecujemy pracować z jeszcze większym zaangażowaniem :)